ที่มา
ขนมผิงมีต้นกำเนิดมาจากประเทศโปรตุเกส โดยหญิงสาวที่มีชื่อว่า มารี กีมาร์ หรือท้าวทองกีบม้า ลูกครึ่ง โปรตุเกส-ญี่ปุ่น และเบงกอลที่เกิดในอาณาจักรอยุธยา หลังจากที่ทหารญี่ปุ่นชุดแรกได้เข้ามาเป็นทหารอาสาในแผ่นดินของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ไม่นานนักนางมารี กีมาร์ ก็ได้เข้ารับราชการในตำแหน่งหัวหน้าห้องเครื่องต้น และได้สอนการทำขนมหวาน อาทิ ทองหยอด ฝอยทอง และขนมผิง ให้กับผู้ที่ทำงานอยู่ใกล้ชิดกับเธอและสาวๆเหล่านั้นก็ได้นำสูตรขนมออกมาถ่ายทอดต่อไป
ขนมผิงโบราณ
ขนมผิงในสมัยก่อนจะมีรสหวาน กลิ่นหอมที่ยั่วยวนใจ สีน้ำตาล และเมื่อรับประทานจะละลายในปากทันที ซึ่งต่างกับในสมัยปัจจุบันที่ทำสีสันเพิ่มเติม อาทิ สีชมพู สีเขียว และสีเหลือง นอกจากนั้นเนื้อแป้งยังแข็งขึ้นกว่าแต่ก่อน ทั้งนี้ก็เพราะว่าป้องกันไม่ให้ขนมผิงที่บรรจุห่อขายนั้นแตกหักได้ง่าย แต่เดิมนั้นขนมผิงจะถูกบรรจุอยู่ในโหลแก้วเล็ก ๆ และประดับด้วยโบว์ เพื่อใช้เป็นของขวัญใน วันปีใหม่ หรือ วันแห่งความรัก
ส่วนประกอบ
แป้งมัน 6 ถ้วยตวง
น้ำตาลทราย 3 ถ้วยตวง
หัวกะทิ 1 1/2 ถ้วยตวง
ไข่ไก่ (เฉพาะไข่แดง) 2 ฟอง
เทียนอบ
ขั้นตอนการทำ
เคี่ยวกะทิบนไฟอ่อน เติมน้ำตาล เคี่ยวจนเดือดไม่แตกมัน
ใส่แป้งลงในกะทิ เริ่มทีละช้อน ค่อยกวนจนแป้งสุก จับเป็นก้อน รอเย็นยกลง นำมาปั้นเป็นก้อนกลมๆ วางไว้บนถาดทาน้ำมันบางๆ ทิ้งไว้ 1 คืนจนแห้ง
หลังจากทิ้งแป้งไว้ให้ขึ้นตัว นำไปอบด้วยเตาอบประมาณ 15 นาที หรืออบจนส่วนล่างของแป้งเหลือง จึงเอาออกมาแซะออก และนำไปอบควันเทียนเพื่อป้องกันแมลง เป็นการถนอมอาหาร
จัดขนมใส่จานเสริฟ หรือใส่โหล, ภาชนะมิดชิดเก็บไว้ทานภายหลัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น